მსჯელობა
მსჯელობა ეწოდება პროცესს, რომლითაც ადამიანები აყალიბებენ მოსაზრებებს, აკეთებენ დასკვნებს და ახდენენ ადამიანების ან მოვლენების
მსჯელობა ეწოდება პროცესს, რომლითაც ადამიანები აყალიბებენ მოსაზრებებს, აკეთებენ დასკვნებს და ახდენენ ადამიანების ან მოვლენების
მუშამეხსიერება მეხსიერების უნარია, რომელიც გამოიყენება ისეთი ამოცანების განსახორციელებლად, როგორებიცაა, მაგალითად, მიზეობრიობ
კონკრეტული აღმზრდელობითი ქცევა, რომელიც კონკრეტული აღმზრდელობითი მიზნების შესაბამისად ყალიბდება.
აგზნების გარდამავალი, დროებითი მდგომარეობა, რომელიც ხასიათდება დაწყებისა და დასრულების ნათლად გამოხატული პატერნებით.
კეფის წილის ნაწილი, რომელიც მხედველობის ნერვიდან იღებს იმპულსებს და სადაც მხედველობითი ინფორმაციის გადამუშავება მიმდინარეობს.
თავის ტვინის ნაწილი, რომელიც შედგება ნათხემის ქერქისა და თეთრი ნივთიერებისგან.
ძილის დარღვევა, რომელიც დღის განმავლობაში დაძინების დაუძლეველი მოთხოვნილებით ხასიათდება და ცენტრალური ნერვული სისტემის თანდაყოლილი აშლილობაა.
ფართო განმარტებით, სწავლება ნერვული ქსოვილის სტრუქტურისა და ფუნქციის და მათი ქცევაზე გავლენის შესახებ.
ნეიროტრანსმიტერისგან განსხვავებული სუბსტანცია, რომელიც
ნეირონი არის სპეციალიზირებული უჯრედი, რომლის ფუნქციაა მიიღოს, გადაამუშავოს და/ან გადასცეს ინფორმაცია სხვა უჯრედებს სხეულის შიგ
ბიოქიმიური მესენჯერები, რომლებიც ნეირონებიდან გამოიყოფა, გაივლის
კვებითი აშლილობის სახე, რომელიც ხასიათდება ინდივიდის მიერ წონის წინასწარგანზრახული კლებით, მისთვის სასურველი მცირე წონის შენარ
აზრების, გრძნობებისა და მოქმედებების კონსისტენტური პატერნების ტენდენციების მიხედვით ინდივიდუალური განსხვავებების განზომილებებ
ნორმატული გავლენა, როგორც დოიჩი და ჯერარდი განმარტავენ, ეწოდება მოვლენას, რომლის დროსაც ინდივიდს სურს მოწონებული, აღიარებული
ნორმების დადგენა დიდი ჯგუფების გაზომვისა და სტანდარტიზების შედეგად ხდება და იმისთვის არის საჭირო, რომ ინდივიდის და ამა თუ იმ
ჯგუფის წევრების მოლოდინების თანხვედრა ერთობლივი მსჯელობის ან აქტივობის
ობიექტი-ურთიერთობის თეორია მელანი კლაინის თეორიული ნაშრომებიდან და მოსაზრებებიან იღებს სათავეს.
ობსესიურ-კომპულსური აშლილობის (ოკა) დამახასიათებელი სიმპტომებია ობსესიები ანუ აკვიატებული აზრები და კომპულსიები ანუ იძულებითი
სხვაობის ზღურბლის სიდიდე ცნობილია, როგორც ოდნავ შესამჩნევი
ოპერანტული განპირობებულობა არის დასწავლის ფორმა, რომელშიც ორგანიზმის მიერ გამოვლენილი რეაქციის ალბათობა შედეგის მიხედვით იცვლე
როცა ქცევას აღარ მოსდევს პროგნოზირებადი შედეგები, ის უბრუნდება იმ საწყ
ცვლადის ან პირობის დეფინიცია კონკრეტული ოპერაციების ან პროცედურების ტე
არის დანაკარგი, რომელიც ბუნდოვანია და არ არის გარკვეული, რეალურად არის თუ არა საერთოდ დანაკარგი.
პერცეპტული ობიექტი, რომელსაც ერთზე მეტი ინტერპრეტაცია შეიძლება ჰქონდეს.
შფოთვითი აშლილობა, როცა ინდივიდი განიცდის მოულოდნელ მწვავე პანიკის შეტევებს, რაც ინტენსიური დაძაბულობის, შიშის ან საშინელების შეგრძნებით იწყება. ბევრ შემთხვევაში პანიკის შეტევებს თან ახლავს მჭიდროდ დაკავშირებული აშლილობა აგორაფობია.
პარალელურია ორი ან მეტი ფსიქიკური პროცესი, რომელიც ერთდროულად მიმდინარეობს, ხოლო სერიულია პროცესები, როცა ორი ან მეტი ფსიქიკურ
ტესტის სანდოობის დადგენის ერთ-ერთი მეთოდი, რომლის დროსაც გამოიყენებ
ავტონომიური ნერვული სისტემის ნაწილი, რომელიც ყოველ
პასუხის სისტემური შეცდომა ეწოდება სისტემატურ ტენდენციას, რომელიც შედეგია არასენსორული ხასიათის ფაქტორების ზემოქმედებისა დამკვი
საგანგებო პირობებში რაც უფრო დიდია თვითმხილველთა რიცხვი, მით უფრო ნაკლებია თითოეული მათგანის პასუხისმგებლობა, დახმარების აღმოჩენის თვალსაზრისით.
პრინციპები, რომელთა მოქმედების შედეგადაც ფიგურათა გარკვეული ერთობლიობა დაჯგუფებულად აღიქმება.
ბიოლოგიურად განსაზღვრული განმამტკიცებლები — საჭმელი და წყალი.
კლასიკური განპირობების მიხედვით, ყოფილი ნეიტრალური სტიმული, რომელიც განმ
თერაპიის ზოგადი სტრატეგია, რომელიც ქცევის თანმიმდევრული ცვლილებით შეცვ
მყარი კავშირი რეაქციასა და გარემოს იმ ცვლილებებს შორის, რომელსაც ეს რეაქცია იწვევს.
ინდივიდის უნიკალური ფსიქოლოგიური თვისებები, რომლებიც დროთა განმავლობაში გავლენას ახდენს დამახასითებელი ქცევითი (როგორც თვალსაჩინო, ისე ფარული) პატერნების სპექტრზე განსხვავებულ სიტუაციებში. ეს არის აზროვნების, გრძნობისა და ქცევის ინდივიდისთვის დამახასიათებელი სტილი.
ადამიანებს აქვთ ტენდენცია, მათ გარშემო არსებული რეალობის, მოვლენების, ობიეტებისა და ა.შ.კატეგორიზება მოახდინონ.
მიუხედავად მნიშვნელოვანი კონცეპტუალური განსხვავებებისა პიროვნების ფსიქოდინამიკურ თეორიებს შორის, მათთვის საერთოა დაშვება, რომ
აღქმის, აზროვნებისა და ქცევის ქრონიკული, არაადაპტური და ხისტი პატერნი, რომელიც მნიშვნელოვნად აუარ
პლაცებო ეფექტი მაშინ ჩნდება, როცა ექსპერიმენტის მონაწილეები ექსპერიმენტული მანიპულაციის ჩარევის გარეშე იცვლიან ქცევას, რაც, ცხ
ნებისმიერი სპეციფიკური კლინიკური პროცედურისგან დამოუკიდებელი თერაპია, იქნება ეს ინტერტული ნივთიერება თუ სიმულირებული პროცედურა
დადებით ცვლილებების ერთობლიობა, რომელსაც სტრესულ, პრობლემურ სიტუაციასთან, მოვლენასთან გამკლავების მიზნით ფსიქოლოგიური და კოგნი
DSM-5-ში გაერთიანებულია ტრავმასთან და სტრესთან დაკავშირებულ აშლილობათა ჯგუფში და ხასიათდება ტრავმული მოვლენის მუდმივად განმეორებადი განცდით — შემაწუხებელი მოგონებების, სიზმრების, ჰალუცინაციების და დისოციაციური „გამონათებების“ სახითვითარდება გაუპატიურების, სიცოცხლისთვის საშიში მოვლენების, ძლიერი დასახიჩრების ან ბუნებრივი კატასტროფების საპასუხოდ.