ეკონომიკური სანქციები
საგარეო პოლიტიკის ეკონომიკური საშუალებების (ინსტრუმენტების) ერთ-
საგარეო პოლიტიკის ეკონომიკური საშუალებების (ინსტრუმენტების) ერთ-
მოძრაობა, რომლის მიზანიცაა რელიგიური კონფესიების გაერთიანება.
ეკონომიკური სანქციების ერთ-ერთი სახეობა.
საერთაშორისო სისტემის ერთ-ერთი ჰიპოთეტური ტიპი ამერიკელი მეცნიერის მ. კაპლანის ტიპოლოგიის მიხედვით.
მთავარი პოლიტიკური ერთობა თანამედროვე მსოფლიოში და ს
დაპყრობილი და კოლონიზებული ხალხების ბრძოლა, რომელიც მიზნად ისახავს უცხოეთის ბატონობის მოსპობასა და ეროვნული დამოუკიდებლობის მო
ეთნიკურ ჯგუფის (რომელიც თავს განსაკუთრებულ, გამორჩეულ ერთობად აღიქვამს) უფლება ან მისწრაფება, თვითონ მართოს საკუთარი თავი და გ
საგარეო პოლიტიკის ძირითადი განმსაზღვრელი კონცეფცია, რომელსაც საფ
დამოუკიდებლობის, სუვერენიტეტის, ტერიტორიული მთლიანობის, პოლიტიკური ინსტიტუტებისა და კულტურული თვითმყოფადობის შენარჩუნების უზრუ
სამხედრო კონფლიქტის გამწვავება, როდესაც ორი მხარე ერთმანეთის მიმართ სულ უფრო ინტენსიურ საპასუხო დარტყმებს ახორციელებს. ე.
თანამედროვე სახელმწიფოთაშორისი სისტემა.
ორ ან მეტ საელმწიფოს შორის შეთანხმება, რომელიც გარკვეული პერიოდის განმავლობაში ერთიმეორის წინააღმდეგ მტრულ საბრძოლო მოქმედებებ
საერთაშორისო ურთიერთობებში სამხედრო ძალის ერთ-ერთი ფუნქცია, რომელიც თავდასხმისგან ღირებულებების დაცვას ითვალისწინებს.
1.
ჰეგემონური სახელმწიფოს დაქვემდებარებულ ქვეყნებთან ან ხალხებთან ურთიერთ
სახელმწიფოთა გაერთიანების პროცესი პოლიტიკური თანამეგობრობის შექმნის მიზნით. ი. ნებაყოფლობითი პროცესია და კონსენსუსს ემყარება.
ერთი ან რამდენიმე სახელმწიფოს მიერ სხვა სახელმწიფოს შიდა საქმეებში ძალის გამოყენებით ჩარევა ან სხვაგვარი უკანონო ქმედება, რომე
საერთაშორისო ურთიერთობებში აღნიშნავს დოქტრინებისა და
სიტყვასიტყვით ნიშნავს გამოსასყიდს, ასანაზღაურებელს, დასაბრუნებელს.
ფრენსის ფუკუიამას გახმაურებული ნაშრომი, რომლის მიხედვითაც საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ მთელ მსოფლიოში ლიბერალური დემოკრატიის
დოქტრინა, რომლის მიხედვითაც ომის წარმართვას პოლიტიკისა და
საერთაშორისო მშვიდობისა და
იმპერიალიზმის სახეობა, რომელიც გულისხმობს უცხო მიწაზე დასახლებასა დ
ერთ–ერთი ძირითადი თეორია საერთაშორისო ურთიერთობათა მეცნიერებაში. ამ თეორიის ავტორები არიან ამერიკელი მეცნიერები რ.
გარკვეული ტერიტორიის ერთობლივი მფლობელობა ორი ან რამდენიმე სახელმწიფოს მი
იდეა, რომლის მიხედვითაც განვითარებული, დაწინაურებული სახელმწიფოების ინდუსტრიული და ტექნოლოგიური პოტენციალის ზრდა გამოიწვევს მა
ინტეგრაციის სხვა თეორიების მსგავსად, შეიძლება გავიგოთ როგორც პროცეს
საერთაშორისო ურთიერთობების, როგორც სამეცნიერო დი
საერთაშორისო ურთიერთობების თანამშრომლობითი სისტე
საერთაშორისო ურთიერთობების ტრადიციული თეორიების
კრებითი ტერმინი, რომელიც გამოხატავს სამი კლასის იარაღთა სისტემას: ატომურს (ბირთვულს), ბიოლოგიურსა და ქიმიურს.
ქვეყნის საგარეო პოლიტიკის საკითხები, რომლებიც ეროვნული ინტერესებ
პოლიტიკა, რომელიც მოითხოვს სახელმწიფოს სამხედრო ძლიერების მაქსიმალურ ზრდა
პოტენციურ აგრესორთან, საფრთხის წყაროსთან კავშირში შესვლა. მ–ა გაწონასწორების ალტერნატივაა (იხ.
საერთაშორისო ურთიერთობების აქტორთა პირდაპირი კონტაქტი ყველა მხარისათვის მისაღები შეთანხმების მისაღწევად.
ხელისუფლების ზეეროვნული ჰიპოთეზური ორგანო, რომელიც ძალაუფლების მსოფლიო მა
ომის განსაკუთრებული სახე, როცა შეიარაღებულ დაპირისპირებაში ჩაბმული აღმოჩნდე
ეს ტერმინი ზოგჯერ საერთაშორისო ურთიერთობების ან საერთაშორისო პოლიტიკის სინონიმად გამოიყენება.
არსებული საერთაშორისო სისტემის ალტერნატიული ხედვა, რომელიც უარყოფს ძალაუფლებას, როგორც საერთაშორისო ურთიერთობების წარმმართველ
საერთაშორისო ურთიერთობების გლობალისტური ხედვის სკოლა, რომელიც მსოფლიოში მიმდინარე პროცესებს კაპიტალისტური ეკონომიკის ჭრილში გა
სამი ან მეტი სახელმწიფოს კოორდინირებული ურთიერთობა გარკვეული პრინციპების შესაბამისად. როგორც პოლიტიკა, მ.
საერთაშორისო სისტემის ტიპი, როცა სისტემაში აშკარად დომინირებს სამი და მეტი პოლუსი.
ერთ–ერთი სამი ძირითადი მდგომარეობიდან მსოფლიო პოლიტიკაში: ომი, „არაომი“ და მშვიდობა.
ეს ტერმინი ორი ძირითადი მნიშვნელობით გამოიყენება - როგორც იდეოლოგია და როგორც გრძნობა.
ნეიტრალიზმისაგან (მიუმხრობლობისაგან) განსხვავებით სახელმწიფოს სამართლებრივი სტატუსია, რომელიც ითვალისწინებს მთელ რიგ ვალდებულე
შეერთებული შტატების საგარეო პოლიტიკაში იზოლაციონიზმის აღდგენის მცდელობა აშშ-ის მსოფლიო გავლენის „დაკნინების“ ხანაში XX ს-ის 70