ნეოკოლონიალიზმი
არათანასწორ, არათანაბარუფლებიან ეკონომიკურ და პოლიტიკურ ურთიერთობათა სისტემა ინდუსტრიულად განვითარებულ, წამყვან სახელმწიფოებსა
არათანასწორ, არათანაბარუფლებიან ეკონომიკურ და პოლიტიკურ ურთიერთობათა სისტემა ინდუსტრიულად განვითარებულ, წამყვან სახელმწიფოებსა
საერთაშორისო ურთიერთობების თეორიაში დღეს გავრცელებული ერთ-ერთი პარადიგმული მიდგომა, იგივე ნეოლიბერალური ინსტუტუციონალიზმი.
ინტეგრაციის სამეცნიერო თეორია, რომელიც ინტეგრაციის განვითარების ყველაზე ეფექტურ გზად ქვეყნების საერთო ინტერესების სექტორებში ნ
ემპირიული საერთაშორისო თეორიის ალტერნატივა, რომელიც საერთაშორისო ურთიერთობებს ეთნიკური კუთხით შეისწავლის. ნ. თ.
ერთი ქვეყნის მთავრობის წერილობითი დიპლომატიური მიმართვა მეორე ქვეყნის მთავრობისადმი.
***
ორგანიზებული შეიარაღებული ბრძოლა, რომელსაც შეიძლება აწარმოებდნენ სახელმწიფოები, ეროვნულ–განმათავისუფლებელი ბრძოლის მონაწილე ხა
ნაციონალიზმის ერთ-ერთი სახეობა, რომელიც სხვა სახეობებისაგან განსხვავებით თავისი შინაარსით ტრანსნაციონალურია და მიზნად ისახავს
ამ ტერმინით ლიტერატურაში გამოხატავენ მესამე სამყაროს ანუ განვითარებად ქვეყნებს, რომლებიც უპირისპირდებიან „ბირთვს“ - განვითარებ
ზოგჯერ უწოდებენ, აგრეთვე, „პოლიტიკურ უტოპიზმს“, „პოლიტიკურ რაციონალიზმს“ ან „პოლიტიკურ ლიბერალიზმს“.
საერთაშორისო ურთიერთობათა მეცნიერებაში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული თეორია, რომლის მიხედვით საერთაშორისო ურთიერთობებში ძირითა
დიპლომატიური ქმედება, რომელიც წინასწარ ხორციელდება მოსალოდნელი კრიზისის თავიდან აცილების ანდა შეზღუდვის მიზნით. პ.
სამხედრო ძალის დროებითი უპირატესობის წარმატებით გამოყენების მიზნით განზრახ დაწყებული ომი. პ.
პოლიტიკის ერთ-ერთი ძირითადი ინსტრუმენტი, მიზნად ისახავს შექმნას და განამტკიცოს ისეთი საზოგადოებრივი აზრი, რომელიც ხელსაყრელი ი
დიპლომატიური გზებითა და ძალის გამოყენებით მოკლევადიანი, ზომიერი ამოცანების გადაწყვეტის პოლიტიკა, რომელიც XIX ს-ის მეორე ნახევრ
შეხედულებებისა და იდეების კომპლექსი, რომელიც მოსახლეობას შიდა სახელმწიფოებრივ ან საერთაშორისო დონეზე არსებული რეგიონის მიმართ
იმ პირთა დაბრუნება სამშობლოში, რომლებიც სხვადასხვა იძულებითი გარემოების გამო სხვა სახელმწიფოს ტერიტორიაზე იმყოფებოდნენ. რ.
სახელმწიფოთაშორისი ინტეგრაციის ერთ-ერთი საფეხური, რომელიც ინტეგრაციაში ჩართულ სახელმწიფოთა შორის ტარიფების გაუქმებასა და დანარ
სახელმწიფოს მხრიდან სხვა სახელმწიფოებთან ქმედებებისა და უკუქმედებების ერთობლიობა, რომელიც შიდა სახელმწიფოებრივი და საერთაშორის
ხერხებისა და საშუალებების ერთობლიობა, რომელთა მეშვეობითაც სახელმწიფო ახორციელებს თავის საგარეო პოლიტიკას.
ალიანსის ერთ-ერთი სახეობა, რომელიც არაა გამყარებული სამხედრო-პოლიტიკური ხელშეკრულებით, არამედ წარმოადგენს ორმხრივი მოლოდინების
დროებითი საერთაშორისო ორგანო, რომელიც მოწვეულია გარკვეული საკითხის (საკითხების) განსახილველად და შეთანხმებული გადაწყვეტილების
საერთაშორისო ურთიერთობათა გამწვავების უკიდურესი ფორმა, რასაც ზოგჯერ შეიარაღებული შეტაკება მოჰყვება.
მოსახლეობის მასობრივი გადაადგილება სახელმწიფოებს შორის, რომელიც საგრძნობლად ცვლის განსახლების საერთო სურათსა და ცალკეული ქვეყნ
სოციალური ქცევის წესების ერთობლიობა, აღიარებული სახელმწიფოთა საერთაშორისო
მუდმივმოქმედი საერთაშორისო სახელმწიფოთაშორისო (მთავრობათაშორისი) და საერთაშორისო არასამთავრობოთშორისი დაწესებულებანი, რომლებიც
ერთი მნიშვნელობით იგივეა, რაც საერთაშორისო პოლიტიკური ურთიერთობები და ამდენად, საერთაშორისო ურთიერთობების ერთ–ერთი შემადგენელი
საერთაშორისო ურთიერთობების, როგორც სამეცნიერო დისციპლინის ერთ-ერთი ქვედარგი, რომელიც საერთაშორისო ეკონომიკაზე პოლიტიკური გარემ
მოლოდინების, ინტერესების, პრინციპების, ნორმების, წესებისა და გადაწყვეტილების მიღების პროცედურების ერთობლიობა, რომელიც საერთაშო
პირველად ეს ტერმინი გვხვდება საერთაშორისო სამართლის მეცნიერებ
წესებისა და პროცედურების ერთობლიობა, რომელიც საერთაშორისო წესრიგის შენარჩუნებასა და განმტკიცებას უწყობს ხელს. ჰ.
ტერმინი შემოტანილ იქნა 1780 წელს ინგლისელი მეცნიერის ჯერემი ბენთამის მიერ.
სისტემა, რომლის შემადგენელი ელემენტებია საერთაშორისო ურთიერთობათა სუბიექტები (პირველ რიგში, სახელმწიფოები).
საერთაშორისო ხასიათითის დანაშაულის ნაირსახეობა.
საერთაშორისო ურთიერთობების სამეცნიერო კვლევის ძირითადი დისციპლინა, შეისწავლის სახელმწიფოებსა და სხვა სუბიექტებს შორის მიმდინარ
სახელმწიფოთა ურთიერთქმედების გარკვეული წყობა, რომელიც საერთაშორისო საზოგადოების მიზნების დამკვიდრებას უწყობს ხელს. ჰ.
ორი ან რამდენიმე სახელმწიფოს ან სხვა სუბიექტების შეთანხმება უფლებათა და ვალდებულებათა ჩამოყალიბების, შეცვლის ან გაუქმების შესა
გერმანიის ყოფილი კოლონიებისა და ოსმალეთის სამფლობელოების ზოგადი სახელწოდება, რომლებიც პირველ მსოფლიო ომში გერმანიისა და ოსმალე
სამართლებრივი და ზნეობრივი მიზნებისათვის ძალის საერთაშორისო გამოყენების ლეგიტიმურად გამოცხადება და ძალის გამოყენებაზე შეზღუდვე
გერმანული გეოპოლიტიკის ერთ–ერთი ძირითადი ცნება, რომლის მიხედვითაც, ერს და, შესაბამისად, მის სახელმწიფოს ნორმალური განვითარების
დოქტრინა, რომელიც სახელმწიფოს საჭიროებების ყველაზე მაღლა, მათ შორის უნივერსალურ ზნეობაზე მაღლა დაყენებასაც გულისხმობს. ს.
სახელმწიფოცენტრული მიდგომა საერთაშორისო ურთიერთობებში, რომელიც სახელმწიფოებს განიხილავს, როგორც საერთაშორისო ურთიერთობების დომ
სეპარატიზმის უკიდურესი ფორმა, რომელიც მიზნად ისახავს გარკვეული ტერიტორიის სრულ პოლიტიკურ გამოყოფას არსებული სახელმწიფოდან და ა
საერთაშორისო ურთიერთობების სკოლა, რომლის მიხედვითაც, მსოფლიო პოლიტიკური პროცესების განმსაზღვრელია საერთაშორისო საზოგადოების წე
უფლება სრულ პოლიტიკურ უზენაესობაზე. საერთაშორისო სისტემაში ს.
ომის გადაზრდა „აბსოლუტურ“ სტადიაში, როდესაც საბრძოლო მოქმედებებს არა არმიები, არამედ ხალხები (ერები) აწარმოებენ. ტ.ო.
ტერმინი წარმოიქმნა ზედსართავიდან ტრანსნაციონალური, რომელიც პირდაპირი მნიშვნელობით ერსმიღმიერს (სახელმწიფოსმიღმიერს) ნიშნავს.
ეკონომიკური პროფილის დიდი საერთაშორისო კომპანიები, რომლებიც კონტროლს უწევენ მსოფლიო მეურნეობის ერთ ან რამდენიმე დარგს.
საერთაშორისო სისტემის ერთ–ერთი ტიპი მ. კაპლანის ტიპოლოგიით. უ.ს. რეალურად არარსებული, ჰიპოთეზური ტიპია.