უნიპოლარიზმი
საერთაშორისო სისტემის ტიპი ერთი დომინანტი აქტორით, რაც სისტემას ერთპოლუსიანად აქცევს.
საერთაშორისო სისტემის ტიპი ერთი დომინანტი აქტორით, რაც სისტემას ერთპოლუსიანად აქცევს.
სახელმწიფო, რომელიც თავისი პოლიტიკური სისტემის ან ხელმძღვანელობის ქცევის გამო საერთაშორისო დიპლომატიურ იზოლაციაშია მოქცეული.
ძირითადი ფასეულობების მიმართ საფრთხის არარსებობა.
საერთაშორისო ანარქიით გამოწვეული მდგომარეობა, როდესაც საკუთარი უსაფრთხოების გაზრდით დაინტერესებული სახელმწიფოები საყოველთაო უნ
უსაფრთხოების სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის ერთ–ერთი ფორმა, რომელიც შეიძლება ინტეგრაციის საფუძველი გახდეს.
სახელმწიფოთა ჯგუფი, რომელთა უსაფრთხოების ძირითადი პრობლემები იმდენად მჭიდროდაა ერთმანეთზე გადაჯაჭვული, რომ თითოეული მათგანის ე
სახელმწიფოთა მიერ უსაფრთხოების სფეროში საერთო ინტერესების საფუძველზე შექმნილი წესებისა და გადაწყვეტილების მიღების პროცედურების
საგარეო პოლიტიკის ეკონომიკური ინსტრუმენტი, რომელიც საერთაშორისო ურთიერთობების აქტორებს, მაგ, დონორ და რეციპიენტ (მიმღებ) სახელ
ბირთვული იარაღის გამოყენების შესაძლებლობა, რომელიც არ გულისხმობს გლობალური ომის წარმოებას.
სამხედრო ძალების მშენებლობის, განლაგების ან გამოყენების ნებაყოფილობითი შეზღუდვის პოლიტიკა.
შეერთებული შტატების პოლიტიკის წარმმართველი პრინციპი მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ, რომელიც საბჭოთა კავშირის გავლენის გავრცელებას ი
საერთაშორისო ურთიერთობების განსჯა ცალკეული სახელმწიფოს შიგნით მიმდინარე სოციალური, პოლიტიკური და ეკონომიკური პროცესებიდნ მიღებ
თანამედროვე საერთაშორისო სისტემის მთავარი პრინციპი, რომელიც სახელმწიფოთა დამოუკიდებლობასა და სუვერენულ თანასწორობას ეფუძნება.
XX ს–ის საერთაშორისო სისტემის ბიპოლარული დაყოფის ერთ–ერთი სახე, რომელიც განვითარებულ კაპიტალისტურ სახელმწიფოებსა და მესამე სამ
ტერმინი, რომლითაც აღინიშნებოდა მწვავე პოლიტიკური და იდეოლოგიური დაპირისპირება, ერთი მხრივ, აშშ–სა და დასავლეთის სხვა წამყვან ს
კონცეფცია, რომელიც ეკუთვნის ცნობილ ამერიკელ მეცნიერს სამუელ ჰანტინგტონს და გამოხატულია 1993 წელს ჟურნალ „ფორინ აფეარზ–ში“ გამო
საერთაშორისო ურთიერთობებში ძალაუფლების სამხედრო კომპონენტი, რასაც ოთხი ფუნქცია აქვს: დაშინება, იძულება, თავდასხმა და პრესტიჟის
ერთ–ერთი უძველესი და უმთავრესი კონცეფცია საერთაშორის
საერთაშორისო ურთიერთობებში ყველაზე ფართოდ გავრცელებული ტერმინი, რომელიც გულისხმობს სახელმწიფოთა შორის დადებულ იურიდიულად სავალ
პირი, რომელიც მტრის მიერ დაკავებულ ტერიტორიაზე ფარულად მოქმედებს და ცდილობს შეაგროვოს ცნობები მოწინააღმდეგის გეგმებისა და მისი
სახელმწიფოს პოლიტიკა, რომელიც მიზნად ისახავს მსოფლიო ან რეგიონალურ ბატონობას, სხვა ქვეყნების დამორჩილებასა და მათთვის საკუთარი
დროებითი ბუნებრივი და სოციალური უბედურებების შედეგების ლიკვიდაციის მიზნით სახელმწიფოების მიერ გაწეული და მიღებული დახმარება.
ადამიანის უფლებათა უხეში და მასობრივი დარღვევების ჩამდენი სახელმწიფოს წინააღმდეგ საერთაშორისო ორგანიზაციის (ორგანიზაციების) მი