ავტარკია
ერთი მნიშვნელობით თვითმმართველობას ნიშნავს.
პროცესი, რომლის დროსაც კონფლიქტში მონაწილე
ფორმალური შეთანხმება ორ ან მეტ სახელმწიფოს შორის, რომელიც უსაფრთხოების სფეროში საერთო ინტერესების შესრულებას ისახავს მიზნად.
მეთოდოლოგიურ პრობლემასთან დაკავშირებული ცნება საერთაშორისო ურთიერთობების თეორიაში.
სხვა სახელმწიფოს ტერიტორიის ან მისი ნაწილის მითვისება ძალით ან მისი გამოყენების მუქარით. XX ს-ის დასაწყისამდე ა.
ფორმალურად დამოუკიდებელი სახელმწიფო, რომელიც წესრიგის, კანონიერებისა და მოსახლეობის ძირითადი საჭიროებების უზრუნველყოფის არარსე
საერთაშორისო ურთიერთობების ორ აქტორს შორის ისეთი დამოკიდებულება, როცა ერთი მათგანის მოქმედებას დაუყოვნებლივ მოსდევს მეორის პას
ცივი ომის პერიოდში არსებული დიქოტომია, ერთი მხრივ, ევროპისა და ამერიკის განვითარებულ კაპიტალისტურ ქვეყნებსა და, მეორე მხრივ, ს
მსოფლიო წესრიგის ერთ-ერთი ჰიპოთეზური ალტერნატიური ფორმა, რომელიც ჰედლი ბულმა დაამუშავა.
პრეზიდენტ ჯორჯ ბუშის (უფროსის) მიერ ჩამოყალიბებული საერთაშორისო ურთიერთობათა ხედვის სისტემა, რომელიც ცივი ომის დასრულებისა და
წინასწარი განზრახვით გატარებული პოლიტიკა, რომელიც ითვალისწინებს რეგიონის დანაწევრებას დამოუკიდებელ, ერთმანეთის მიმართ მტრულად
ტერმინი დაკავშირებულია ცივი ომის პერიოდიდან, როცა საერთაშორისო სისტემის სტრუქ
მდგომარეობა, რომელიც მოსალოდნელია დედამიწაზე ბირთვული ომის შემთხვევაში.
შემთხვევა, როცა ბირთვული იარაღის მფლობელი ქვეყანა იღებს ვალდებულებას, დაიცვას სხვა ქვეყანა ან ქვეყნების ჯგუფი ამ იარაღისაგან.
საგარეო პოლიტიკაში გადაწყვეტილების მიღების მოდელი, რომელიც უარყო
აქცია, რომელიც გამორიცხავს მოწინააღმდეგე მხარის ტერიტორიაზე ნებისმიერი სახის ტვირთის შეტანასა და ცოცხალი ძალის შეყვანას, ასევე
ზეწოლის ან წინააღმდეგობის ორგანიზებული ფორმა, რომლის მიზანია პოლიტიკის, პოზიციის ან მოქმედების ცვლილება.
საერთაშორისო ეკონომიკურ ურთიერთობათა საკითხებზე მრავალმხრივ შეთანხმებათა სერია, რომელსაც საფუძველი ჩაეყარა 1944 წელს სამთო კურ
პატარა ან სუსტი სახელმწიფო, რომელიც დიდი და ძლიერი სახელმწიფოების მოსაზღვრედ მდებარეობს და ამ უკანასკნელთა შორის ურთიერთობებში
რეგიონები, რომელზეც სხვა სახელმწიფოს კონტროლის პრეტენზია აქვს.
სულ ცოტა, ორი დაპირისპირებული აქტორის შეჯიბრი საკუთარი შეიარაღების გაზრდის მიზნით.
ღონისძიებათა კომპლექსი, რომელსაც იყენებენ გამალებული შეიარაღების შესაჩერებლად, საბრძოლო იარაღის საშუალებათა შეზღუდვისა და ლიკვ
საერთაშორისო დანაშაული, კაცობრიობის (ადამიანობის) წინააღმდეგ მიმართული ქმედება, რომლის მიზანია მთლიანად ან ნაწილობრივ მოსპოს რ
მოძღვრება, რომლის მიხედვითაც საზოგადოების განვითარების განმსაზღვრელ ფაქტორად მიიჩნევა გეოგრაფიული გარემო (კლიმატი, რელიეფი, ნი
ერთი მნიშვნელობით, არის ქვეყნის გეოგრაფიული და ეკონომიკური პირობების ურთიერთკავშირი და, აქედან გამომდინარე, სახელმწიფოს „ქცევა
ეს ტერმინი თანამედროვე ლიტერატურაში იხმარება სამი სხვადასხვა გაგებით: 1.
მსოფლიო პოლიტიკის სამეცნიერო კვლევის ერთ-ერთი პარადიგმული მიდგომა, რომელიც განსაკუთრებულ მნიშვნელობას საერთაშორისო ურთიერთობებ
თანამედროვეობის ზოგადსაკაცობრიო პრობლემები, რომლებიც საერთოა მთელი მსოფლიოსათვის, ყველა რეგიონისა და ქვეყნისათვის და მათი გადა
ქვეყნის საგარეო პოლიტიკის საკითხები, რომლებიც
სახელმწიფოს მოღვაწეობის ერთ–ერთი სფერო, რომელიც საერთაშორისო პოლიტიკის სხვა მოქმედი პირების შესაძლებლობებისა და განზრახვების შ
საერთაშორისო ურთიერთობების თეორიაში გლობალიზმის
საერთაშორისო ურთიერთობებში სამხედრო ძალის ერთ–ერ
ტერმინი თავდაპირველად გამოიყენეს მიუნხენის შეთანხმების აღსანიშნავად (1938), რაც ჩეხოსლოვაკიის დანაწილებასა და გერმანიისათვის ა
პროცესი, რომლითაც ბოლო ეღება ევროპის სახელმწიფოების მიერ ზღვის გაღმა ტერიტორიებისა და ხალხების კონტროლს.
საერთაშორისო ხელშეკრულების საფუძველზე ამა თუ იმ ტერიტორიაზე სამხედრო გამაგრებათა და შენობა–ნაგებობათა ლიკვიდაცია, მასზე სამხედ
საერთაშორისო ურთიერთობებში დემოკრატიულ სახელმწიფ
პირის იძულებითი გასახლება, გაძევება სხვა სახელმწიფოში.
საგარეო პოლიტიკური ქმედება, რომელიც სხვა ქვეყნის წინააღმდეგ სამხედრო ძალით ღია ჩარევის გარეშე ამ ქვეყნის პოლიტიკური სისტემის ს
პირდაპირი მნიშვნელობით ნიშნავს ებრაელების გადასახლებას ბაბილონში ნაბუქოდონოსორის მიერ ძვ.წ. 586 წელს. აგრეთვე, ახ.წ.
სახელმწიფოები, რომელთა პოლიტიკური, ეკონომიკური და სამხედრო პოტენციალი სხვა სახელმწიფოებზე გაცილებით დიდია და მნიშვნელოვან ზემო
პოლიტიკურად და ეკონომიკურად ძლიერი სახელმწიფოების ჯგუფის სახელწოდება.
საგარეო პოლიტიკის ერთ-ერთი ინსტრუმენტი, რომელიც უცხო ქვეყნებთან
ერთიმეორის მიყოლებით წაქცეული დომინოს ქვებისა და სახელმწიფოების მეტაფორული ანალოგია, რომელიც აშშ-ის საგარეო პოლიტიკაში XX ს-ის
ნაციონალიზმის ერთ–ერთი ძირითადი სახეობა ლიბერალურ ანუ სამოქალაქო (ს
ეროვნული, ეთნიკური, ენობრივი თუ რელიგიური ჯგუფის მიერ შემუშავებული პოლიტიკა, რომელიც მიზნად ისახავს ამა თუ იმ გეოგრაფიული რეგი