კემპი
„კემპი“ ჰომოსექსუალური სუბკულტურების მიერ ინტერპრეტირებული და ხელახლა განმარტებული მეინსტრიმული კულტურის ერთგვარ პაროდიას აღნი
„კემპი“ ჰომოსექსუალური სუბკულტურების მიერ ინტერპრეტირებული და ხელახლა განმარტებული მეინსტრიმული კულტურის ერთგვარ პაროდიას აღნი
ფემინიზმმა, როგორც სოციალურმა მოვლენამ, დიდი გავლენა მოახდინა კინოს თეორიასა და კრიტიკაზე.
კლასი სოციალური სტრატიფიკაციის ერთი-ერთი ფორმაა, რომლის მიხედვით
მე-20 საუკუნის 70-იან წლებში შავკანიანი ფემინისტების ჯგუფმა ჩამოაყალიბა „კომბაჰი-რივერ-კოლექტივი“.
კომოდიფიკაცია კაპიტალიზმის კარლ მარქსისეულ ანალიზში ერთ-ერთი არსებითი ცნებაა.
მასკულინობების იერარქიულ სისტემაში კომპლიციტური მასკულინობა იერარქიულად უფრო დაბალ საფეხურზეა, ვიდრე ჰეგემონური მასკულინობა.
კონსუმერიზმს უწოდებენ სოციალურ და ეკონომიკურ წესრიგსა და იდეოლოგიას, რომელიც ადამიანებს სულ უფრო მეტი საქონლის, პროდუქციისა თუ
ეს ტერმინი ხშირად ტრანსვესტიზმის სახელითაც გვხვდება და აღწერს ადამიანის მიერ მისი სქესისაგან განსხვავებული სქესისათვის ტრადიცი
1450 წლიდან 1700 წლამდე ევროპაში დაახლოებით 100,000 ადამიანი შეეწირა ეგრეთ წოდებულ „კუდიანების დევნას“.
კულტურ-ფემინიზმი არის ფემინიზმის მიმდინარეობა, რომელიც ქალის განსაკუთრებული, გამორჩეული ბუნების არსებობას აღიარებს და მიიჩნევს
პოსტკოლონიალისტური თეორია ცდილობს იმპერიალიზმის კულტურული ასპექტის წარმოჩენას.
ლათინური ამერიკის ქვეყნების ისტორიული გამოცდილება სხვადასხვაგვარია და მათი „ფემინიზმებიც“ არაერთგვაროვანია.
ტერმინი ლესბოსელი გამოიყენება ქალთა შორის ჰომოსექსუალური ქცევისა და იდენტობის გამოსახატად.
ლესბოსური ისტორია ორ ძირითად მიზანს ემსახურება: წინა პლანზე წამოსწიოს თავად ლესბოსელი ქალების ხმები, რომლებიც წლების განმავლობ
ტერმინი „ლესბოსური კონტინუუმი“ პირველად გამოიყენა ედრიენ რიჩმა თავის ცნობილ ესეში „სავალდებულო ჰეტეროსექსუალობა და ლესბოსელთა
ლესბოსური ლიტერატურის ყველაზე სიღრმისეული კვლევა ჯენეტ ფოსტერს ეკუთვნის.
არა მხოლოდ ღიად დაუპირისპირდა საზოგადოებაში არსებულ ჰეტერონორმატიულობას, არამედ აკრიტიკებდა იმდროინდელ გეი-მოძრაობასა და, ასევ
ლიბერალური ფემინიზმი ფემინისტური იდეოლოგიის ლიბერალურ-ინდივიდუალისტური ფორმაა, რომელიც ყურადღებას ამახვილებს ქალთა და მამაკაცთ
ლიტერატურისა და ფემინიზმის ურთიერთმიმართების საკითხი პირველად ვირჯინია ვულფმა წამოჭრა.
ლორა მალვი (დაბ. 1941) ინგლისელი ავანგარდისტი რეჟისორი და თეორეტიკოსია, რომლის ტექსტმა „ვიზუალური სიამოვნება და ნარატიული კინო“ (1975) კინოს ფემინისტურ თეორიას გზა გაუხსნა აკადემიური აღიარებისკენ. მალვის ანალიზში, რომელიც კინოს გენდერულად სტრუქტურირებულ ბუნებას ეხება, ინტეგრირებულია ფსიქოანალიზური, მარქსისტული და ფემინისტური თეორიები.
ლუს ირიგარე (დაბ. 1930) პარიზში მოღვაწე ბელგიელი ფილოსოფოსი, ფემინისტი თეორეტიკოსი და პრაქტიკოსი ფსიქოანალიტიკოსია.
სარა მარგარეტ ფულერი (1810-1850) იყო ამერიკელი ფემინისტი, ჟურნალისტი, კრიტიკოსი.
მასკულინობის მკვლევარი რ. კონელი მასკულინობის ოთხ ტიპს გამოყოფს: ჰეგემონური, კომპლიციტური, დაქვემდებარებული და მარგინალური.
მარქსისტული ფემინიზმი ფემინიზმის ერთ-ერთი მიმდინარეობაა, რომელიც ყურადღებას ამახვილებს ქალთა ჩაგვრის საკითხის კლასობრივი უთანა
მასკულინობა (ანუ მამაკაცურობა) იმ თვისებათა ნაკრებს გულისხმობს, რომელიც კონკრეტულად მამაკაცთთათვის დამახასიათებლად მიიჩნევა.
მატრიარქატი (წარმოდგება სიტყვიდან „მატრიარქი“, რაც ნიშნავს ოჯახის ან ტომის ქალ მმართველს (ბერძნული: matri - დედა, archon - მარ
ფეხმძიმობის, მშობიარობისა და ა. შ.
მეილსტრიმი (male - კაცი, stream - ნაკადი) „მამაკაცისა“ და „მეინსტრიმის“ სინთეზის შედეგად მიღებული სიტყვაა.
მენსპრედინგი (სიტყვასიტყვით: კაცის (man) გაშლა, გავრცელება (spreading)) ნეოლოგიზმია, რომლითაც აღნიშნავენ კაცებისათვის დამახასი
მენტრუაციის ანთროპოლოგიური კვლევის ყურადღების ცენტრშია ადამიანის რეპროდუქციის, ნაყოფიერებისა და სექსუალობის კულტურული მნიშვნელ
ტერმინი „მეორე სქესი“ ცნობილი გახდა ფრანგი ეგზისტენციალისტი მწერლისა და ფილოსოფოსის, სიმონ დე ბოვუარის 1949 წელს გამოქვეყნებულ
მერი დეილი (დაბ.
მერი ესთელი (1666-1731) ინგლისელი ფილოსოფოსი და პირველი რადიკალი ფემინისტი იყო.
მერი უოლსტონკარფტი (1759-1797) იყო ინგლისელი მწერალი, ესეისტი და ფილოსოფოსი, ერთ-ერთი პირველი ევროპელი მოაზროვნე, რომელმაც თავ
მესამე გენდერი (სქესი) ერთგვარი კრებითი სახელია, რომელიც დასავლურ სოციალურ მეცნიერებებში და განსაკუთრებით ანთროპოლოგიურ ლიტერა
ტერმინი „მესამე სამყაროს ქალები“, ფაქტობრივად, მსოფლიოს ქალების უმრავლესობას აღნიშნავს - ესენი არიან განვითარებული დასავლეთის
მეტროსექსუალი არის ჰეტეროსექსუალი მამაკაცი, რომელიც დიდ ქალაქში ცხოვრობს და განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევს საკუთარ გარეგნობას
ჟაკ ლაკანის ფსიქოანალიტიკური თეორიის მიხედვით, მზერა იმ მდგომარეობის განცობიერებაა, რომ პიროვნება ხილული ობიექტია და მას შეიძლ
მზითევი არის ქონება, რომელსაც დაქორწინებისას მშობლები ქალს გადასცემენ. მზითევი შეიძლება წინასწარ იყოს შეთანხმებული სასიძოსა და საპატარძლოს ოჯახებს შორის. ანთროპოლოგ ჯეკ გუდის (1976) აზრით, მზითევი ქალებისთვის ქონების მემკვიდრეობით გადაცემის ერთ-ერთი ფორმაა.
მეოცე საუკუნის 70-იან წლებამდე, როგორც საერთაშორისო ორგანიზაციები, ისე აკადემიური ნაშრომები ძირითადად კაც მიგრანტებზე ამახვილე
სიტყვა „მიზანდრია“ ძველი ბერძნულიდან მომდინარეობს და კაცთმოძულეობას ნიშნავს („მიზოს“ – სიძულვილი, „ანდროს“ – მამაკაცი).
მიზოგინია (ბერძნულად: μῖσος - სიძულვილი, γυνή - ქალი) ქალების მიმართ იმპლიციტურ თუ ექსპლიციტურ სიძულვილს აღნიშნავს.
მიშელ ფუკო (1926-1984) ფრანგი ფილოსოფოსი და, როგორც საკუთარ თავს უწოდებდა, „აზროვნების სისტემათა“ ისტორიკოსი იყო.
მონიკ ვიტიგი (1935-2003) ფრანგი მწერალი და ლესბოსური ფემინიზმის თეორეტიკოსი იყო, რომელიც თავს „რადიკალ ლესბოსელადაც“ მოიხსენიე
მონოგამია და პოლიგამია ადამიანთა და სხვა ცოცხალ არსებათა სოციალური და სექსუალური თანაცხოვრების შესაძლო ფორმებია.
ტერმინი „მონოსექსუალობა“ მე-19 საუკუნის ბოლოსა და მე-20 საუკუნის დასაწყისში ევროპელმა მეცნიერებმა „ბისექსუალობის“ პარალელურად
უილიამ ტომპსონის (1775-1833) წინგი „მოწოდება ქალების სახელით“ (სრული სათაური: „მოწოდება ადამიანთა მოდგმის ერთი ნახევრის, ქალე
მულტიკულტურალისტური ფემინიზმი მეოცე საუკუნის 80-იანი წლებიდან იღებს სათავეს, როგორც პირველი და მეორე ტალღების ფემინიზმის თეორი
ნარატივის (ისტორიების, ტექსტების, გამოსახულების, მუსიკის, მოვლენების სახით) გაგება რეპრეზენტაციის შესაძლებლობებს უკავშირდება.