აბსენტეიზმი
მოსახლეობის გულგრილი დამოკიდებულება პოლიტიკური ცხოვრებისადმი, უარის თქმა სხვადასხვა დონის არჩევნებში მონაწილეობაზე.
მოსახლეობის გულგრილი დამოკიდებულება პოლიტიკური ცხოვრებისადმი, უარის თქმა სხვადასხვა დონის არჩევნებში მონაწილეობაზე.
პროპაგანდისტული მუშაობა მოსახლეობის ცალკეული ჯგუფების ან ფართო მასების პოლიტიკურად გააქტიურების მიზნით.
პიროვენების განუხრელი უფლებები და თავისუფლებები, რომელთაც ინდივიდი დაბადებისთანავე იძენს. ა.უ.
ტერმინი იხმარება როგორც ცალკეულ ადამიანთან, ასევე ადამიანთა ჯგუფსა და ორგანიზაციასთან მიმართებაში.
საზოგადოებრივ-პოლიტიკური მოძრაობა, რომლის მთავარ მიზანსაც წარმოადგენს სახელმწიფოს მოსპობა და იძულებითი ძალაუფლების შეცვლა მოქა
მკაცრი რასობრივი დისკრიმინაციისა და
პრივილეგირებული ხელისუფლება.
შუა საუკუნეებში მრგვალი ლითონის ბეჭედი, რომელიც პაპის, იმპერატორის, ხელმწიფის აქტებს ახლდა, ან თვითონ აქტის სახელწოდება.
ფართო მნიშვნელობით, სამყაროს შემეცნების ხერხი. ყოველდღიური, ჩვეულებრივი დ.
ცნება, რომელმაც გააერთიანა XX ს–ის 50–იან წლებში დასავლეთში ფართოდ გავრცელებული სოციალურ–ფილოსოფიური კონცეფციები „იდეოლოგიების
რაიმეს გამოცხადება.
***
ტერმინის პირველწყარო:
საზოგადოების პოლიტიკური და საზოგადოებრივი ორგანიზაციის, სახელმწიფოსა და ხელისუფლების, პოლიტიკური რეჟიმის პროგრესული ფორმა, რად
ინტერსუბიექტური (სუბიექტთაშორისი) კომუნიკაციური ურთიერთობის ფორმა (განსხვავებით მრავალმხრივი პოლიდიალოგისაგან), რომელიც ხორციე
მოქალაქეთა გარკვეული კატეგორიისათვის რასობრივი, ნაციონალური, სოციალური წარმოშობის, სქესის, პოლიტიკური შეხედულებების ან სხვა ნი
ცალმხრივი, სქემატური, უცვლელი აზროვნება, ეყრდნობა განყენებულ დებულებებს, რომლებიც არ ითვალისწინებენ კონკრეტულ პირობებსა და პრა
პოლიტიკა, რომელიც მიმართულია გარემოს დაცვისა და გაჯანსაღებისაკენ, ბუნებრივი რესურსების რაციონალური მოხმარებისა და განახლებისაკ
1.
სახელმწიფოს ჩარევა საზოგადოების ეკონომიკურ, სოციალურ და კულტურულ ცხოვრებაში, სამეცნიერო და სხვ. საქმიანობაში. ე.
სახელმწიფოს მიერ საკუთრების იძულებითი ჩამორთმევა ან გასხვისება.
***
ტერმინის პირველწყარო:
იდეოლოგიისა და ფსიქოლოგიის, პოლიტიკისა და პრაქტიკის თვისება, რომელიც მომდინარეობს საზოგადოებრივ ცხოვრებაში ნების გადამწყვეტ ფა
დემოკრატიული საზოგადოებისა და სახელმწიფოს სოციალურ-პოლიტიკური მოწყობისა და ფუნქციონირების უმნიშვნელოვანესი პრინციპი, რომლის შე
სახელმწიფო მმართველობის ფორმა, რომლის დროსაც ხელისუფლება თავმოყრილია სასულიერო პირთა ან ეკლესიის მეთაურთა ხელში.
ყოველი ხალხის (ეთნოსის) საერთაშორისოდ აღიარებული უფლება დამოუკიდებლად და თავისუფლად განსაზღვროს თავისი ბედი, მათ შორის თავისი
რიგი ქვეყნების კონსტიტუციური კანონმდებლობით გათვალისწინებული უმაღლესი თანამდებობის პირების პასუხისგებაში მიცემის, კონსტიტუციის
ძველ რომში თანამდებობის პირის მიერ თანამდებობის დაკავების საზეიმო აქტი, რიტუალური დღისთვის, განსაზღვრული დასახლებული პუნქტისათ
გადაწყვეტილების მიღების მოდელი მმართველ სტრუქტურაში, რაც ემყარება იმას, რომ ჩვეულებრივ, გადაწყვეტილებანი ცუდად შეესაბამება რეა
სიტყვის შეწყვეტინება, საჩივარი სასამართლოს წინაშე შესაბამისი უფლების საფუძველზე პარლამენტის დეპუტატის ან დეპუტატთა ჯგუფის, ზოგ
პიროვნების ან სოციალური ჯგუფის გარკვეული ნაწილის გაქცევა სინამდვილის მწვავე პრობლემებისაგან ფსევდომოქმედების სფეროში ან სოციალ
საზოგადოების პრივილეგირებული ჯგუფი, აგრეთვე მთლიანად ხელისუფლებისა და მმართველობის სისტემა, რომლის მეშვეობითც ხორციელდება მმარ
კლასიკური განსაზღვრით, სოციალურ და პოლიტიკურ ფენომენთა ერთობლიობა, რომელიც ემყარება არასიმეტრიული ურთიერთობის ფორმის მქონე ორმ
ერთობლივი მოქმედებების გატარების მიზნით რამდენიმე პოლიტიკური პარტიის, საზოგადოებრივ–პოლიტიკური ორგანიზაციის ან მოძრაობის გაერთ
დიდი ბრიტანეთის მთავრობის კაბინეტის მუშაობის პრინციპი, რომლის თანახმადა
მიეკუთვნება ახალ სოციალურ მოძრაობათა რიგს. კ.
ოქსფორდის ლექსიკონის შესაბამისად: 1. ტენდენცია, დაცულ იქნეს კონვენციონალური ქცევის ნორმები. 2.
სხვადასხვა სოციალური და პოლიტიკური სისტემების, მათი სტრუქტურების თანდათანობითი დაახლოება ურთიერთკავშირის, თანამშრომლობისა და უ
პირობების ერთობლიობა, მდგომარეობა, გარკვეულ სფეროში კონკრეტული მომენტისათვის არსებული სიტუაცია, მაგალითად, პოლიტიკური კ., საერ
სახელმწიფოს ძირითადი კანონი, რომელიც მოიცავს ქვეყნის პოლიტიკური, სოციალურ–ეკონომიკური, საზოგადოებრივი მოწყობის საფუძვლებს, მოქ
ერთ–ერთი ყველაზე უფრო გავრცელებული იდეური და სოციალ–პოლიტიკური მოძრაობა, რომლის ძირითად მიზანს წარმოადგენს პიროვნების თავისუფლ
პოლიტიკური კულტურის ლიბერალურ–დემოკრატიული მოდელის ფაქტორები, ფორმირების ეტაპები და ევოლუცია, ძირითადად, სამართლებრივი სახელმწ
პიროვნება, რომელსაც მოცემული ჯგუფის ინტერესების დასაკმაყოფილებლად ერთობლივი მოქმედებებისათვის, ინტეგრაციის მიზნით, ძალუძს სხვა
(ლუმპენ–პროლეტარიატი) მუშათა და სხვ. დემორალიზებული, დეკლასირებული ნაწილი.
საარჩევნო სამართალში კენჭისყრის შედეგების განსაზღვრის წესი, რომლის მიხედვითაც არჩეულად ითვლება ის კანდიდატი (ან კანდიდატები),
ადამიანთა ერთობა, ამა თუ იმ სოციალური ჯგუფის ან ქვეჯგუფის წარმომადგენლები, რომელთა ცნობიერება, მოქმედება და სტატუსი ზღვარზე, შ
ფილოსოფიურ, ეკონომიკურ და სოციალურ–პოლიტიკურ შეხედულებათა სისტემა, რომლის ფუძემდებლები არიან კ. მარქსი და ფ. ენგელსი.
რელიგიურ–ეთიკური მოძღვრება და მოძრაობა (საზოგადოება), რომელიც XVIII ს–ის დასაწყისში ინგლისში წარმოიშვა, მოგვიანებით კი სხვა ქვ
თანამედროვე პოლიტიკურ ლექსიკონში ტერმინი აღნიშნავს პოლიტიკური კურსის გამოხატვის რადიკალურ ან პროგრესულ გზას, მაგრამ თავდაპირვე
1. მუნიციპალური მმართველობა.2. მუნიციპალური მმართველობის შენობა.
***
ტერმინის პირველწყარო:
სახელმწიფო ხელისუფლების უძველესი აღმასრულებელი და განმკარგულებელი ორგანო ყოფილ სსრკ–ში.
***