(ლუმპენ–პროლეტარიატი) მუშათა და სხვ. დემორალიზებული, დეკლასირებული ნაწილი. ფენა, რომელიც საზოგადოების ფსკერზე იმყოფება (მათხოვრები, მაწანწალები, ბომჟები, დამნაშავეები, პარაზიტული ელემენტები და სხვ.) და შეგუებულია თავის მდგომარეობას. მათ არ ძალუძთ დამოუკიდებელი ბრძოლა თავიანთი მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად. ლ–ების რიცხვი მკვეთრად იზრდება საზოგადოების განვითარების კრიზისულ პერიოდში, განსაკუთრებით კი, ეკონომიკური კრიზისის, უმუშევრობის, სოციალურ–პოლიტიკური ანომიისა და სხვა დროს. როგორც ისტორიული გამოცდილება გვიჩვენებს, ლ–ები თავისი სოციალურ–პოლიტიკური ორიენტაციის გაურკვევლობის გამო სრულიად სხვადასხვა სოციალურ–პოლიტიკური ძალების მხარეზე შეიძლება აღმოჩდნენ (მემარცხენე, ანარქისტული, ფაშისტური) და ავტორიტარული თუ ტოტალიტარული იდეოლოგიისა თუ პოლიტიკის წყაროდ და რეზერვად იქცნენ.
***
ტერმინის პირველწყარო:
სოციალურ და პოლიტიკურ ტერმინთა ლექსიკონი–ცნობარი. (2004) სოციალურ მეცნიერებათა ცენტრი. თბილისი: ლოგოს პრესი