მოიცავს თეორიებს, რომლებიც ფოკუსირებას ახდენს ქცევის მყარ მოდელებზე, დიდ სოციალურ ჯგუფებსა და პროცესებზე მთელი საზოგადოების ანალიზის კონტექსტში. ეს მოდელები ქმნის სოციალურ სტრუქტურებს და მოიცავს ისეთ საზოგადოებრივ ინსტიტუტებს, როგორიცაა ოჯახი, განათლება, რელიგია, პოლიტიკური და ეკონომიკური ურთიერთობები. მ. გამორჩეულ ყურადღებას უთმობს საზოგადოების განსხვავებულ სტრუქტურებს შორის ურთიერთმიმართებისა და იმ გავლენის შესაწავლას, რასაც ისინი ინდივიდის ქცევაზე ახდენენ. ეს გავლენა მდგომარეობს ინდივიდების სტრუქტურებისადმი დაქვემდებარებულობის აღიარებაში, როდესაც სუბიექტური აქტივობა იზღუდება ობიექტური პატერნებით ("სოციალური ფაქტებით“) და წარიმართება მათ მიერ. აღნიშნულ თეორიებს შორის ძირითადია ორი – ფუნქციონალიზმი და კონფლიქტის თეორია.