არაპირდაპირი სარგებელი, რომელიც კონკრეტული პროექტის განხორციელების ბაზაზე მიღებული შედეგების განვრცობის საფუძველზე დგება. როგორც წესი, გადმოღვრის ეფექტის წინასწარი გათვლა ნაკლებად ხდება. აღნიშნული ეფექტის სინონიმად საჯარო პოლიტიკის ლიტერატურაში, ასევე აქტიურად გვხვდება პოლიტიკის ინოვაციების დიფუზიის ცნება. დღეს სამთავრობო ინოვაციების შესწავლით დაკავებულ მკვლევართა ერთი ნაწილი აქტიურადაა დაკავებული კროსნაციონალური კვლევებით და აანალიზებს სხვადასხვა სახელმწიფოში ამა თუ იმ ინოვაციური პროგრამის დანერგვისა და შემდგომში სხვადასხვა სახელმწიფოში გავრცელების პრაქტიკას (ინოვაციების დიფუზიები). მკვლევართა გარკვეული ნაწილისთვის შესწავლის ძირითადი თემა ხდება ინოვაციების დანერგვა ადგილობრივ დონეზე. თუმცა, აღიარებულია, რომ იმ კვლევათა უმრავლესობა, რომელიც ინოვაციების ადგილობრივ დონეზე დანერგვისა და განხორციელების საკითხით ინტერესდება, ძირითად აქცენტს აკეთებს შეერთებულ შტატებსა და ევროკავშირის რეგიონზე, ისევე როგორც ნაციონალური მთავრობების ურთიერთმიმართებაზე საერთაშორისო სისტემასთან და ისეთ ორგანიზაციასთან, როგორიცაა ევროპის ეკონომიკური საზოგადოება. ჯ.კინგდონის პოლიტიკის დინებების მოდელი გადმოღვრის ეფექტს უკავშირებს მდგომარეობას, როცა ერთი საზოგადოებრივი პრობლემის გადასაწტვეტად შექმნილი შესაძლებლობები გამოიყენება სხვა რომელიმე საზოგადოებრივი პრობლემის მოსაგვარებლად.

*** 

გამოყენებული ლიტერატურა:  

Shafritz, J. M. (2004). The dictionary of public policy and administration. Boulder, Colo: Westview Press