ინტერნეტის გამოყენება, დემოკრატიულ პროცესებში ჩართულობის გაზრდის მიზნით. ინტერნეტის სიჩქარე პოლიტიკოსს და მოქალაქეებს საშუალებას აძლევს ამა თუ იმ პოლიტიკის შესახებ არსებული მოცულობითი ინფორმაცია უსწრაფესად მიიღოს და უკუკავშირის განხორციელების პერსპექტივები შექმნას. ციფრული დემოკრატია შესაძლებელს ხდის საჯარო და კერძო სექტორს შორის კომუნიკაციამ ორმხრივი ხასიათი მიიღოს. მოქალაქეებს არ სჭირდებათ საჯარო დაქირავებული მოხელეები, რომ შეისწავლონ, თუნდაც ადგილობრივი მნიშვნელობის საზოგადოებრივი საკითხები და შუძლიათ ადვოკატირების შესახებ ისეთივე კომპეტენტური გადაწყვეტილებებიც მიიღონ, როგორებიც ფართო ადმინისტრაციული მხარდაჭერის მქონე კანონმდებლებს ხელეწიფებათ. არსებითად, ინტერნეტქსელი საზოგადოების დამხმარე პერსონალად გადაიქცა. ციფრული დემოკრატიის ტექნიკური უზრუნველყოფა ვებ-2 სისტემებით ხორციელდება, რაც ორმხრივი კომუნიკაციის შესაძლებლობას ქმნის.

***

გამოყენებული ლიტერატურა:

Shafritz, J. M. (2004). The dictionary of public policy and administration. Boulder, Colo: Westview Press.