აღნიშნული ცნებები შემოიტანა გერმანელმა სოციოლოგმა ფერდინანდ ტიონისმა (1855-1936), რათა ერთმანეთისგან განესხვავებინა ერთობა (გემაინშაფტი). და საზოგადოება (გეზელშაფტი). ერთობა მოიცავს ტრადიციულ-რურალურ, ხოლო საზოგადოება - თანამედროვე ინდუსტრიულ-ურბანულ ურთიერთობებს. ერთობისათვის დამახასიათებელია შემდეგი ნიშნები: მისწრაფება კოლექტივიზმისაკენ და საერთო ინტერესების პრიმატი, ტრადიციით მიღებული ჩვევებისა და რწმენის მიმართ ერთგულება, ორიენტაცია სასულიერო ღირებულებებზე, გვაროვნული და ნათესაური კავშირების პრიორიტეტულობა და სხვა. ამის საპირისპიროდ, გეზელშაფტურ ურთიერთობებს ახასიათებს: მისწრაფება ინდივიდუალიზმისაკენ და კერძო (ეგოისტური) ინტერესების პრიმატი, ლეგალური და ფორმალურ-რაციონალური წესებით მოქმედება, ორიენტაცია საერო ღირებულებებზე, არანათესაურ და არაგვაროვნულ კავშირებზე დამყარებული ასოციაციები და გაერთიანებები და სხვ. ტიონისის მიხედვით, ერთობას საფუძვლად უდევს ნება არსებობისათვის („არსობრივი ნება“), ხოლო საზოგადოებას - ნება არჩევნისათვის („არჩევითი ნება“).