სოციალური ინფორმაციის შეგროვების ხერხია. ფ.მ. კვლევითი სტრატეგიაა, რომელიც გულისხმობს წინასწარ შერჩეული ადამიანების პატარა ჯგუფების ინტერვიუირებასა და ინტენსიურ ფოკუსირებულ დისკუსიას საკვლევი თემის შესახებ. ამ მეთოდის მიზანია გარკვეული პრობლემის, მოვლენის, შემთხვევის ან სიტუაციის შესახებ ჯგუფში განსხვავებული შეხედულებების, პოზიციების, განწყობების, რეაქციების ან შეფასებების გამოვლენა და შესწავლა. ფ.მ., გარკვეული აზრით, თვისებრივი და რაოდენობრივი მიდგომების კომბინაციას წარმოადგენს. ის, ერთი მხრივ, გარკვეული საკვლევი პრობლემის შესახებ ჯგუფის წევრების მიერ გამოთქმული განსხვავებული მოსაზრებებისა და შეხედულებების სიღრმისეული შესწავლის ხერხია. მეორე მხრივ, ჯგუფების შემადგენლობა მეტ–ნაკლებად რეპრეზენტატულია გამოსაკვლევ ერთობლიობასთან (პოპულაციასთან) მიმართებაში. ფ.მ. ფართოდ გამოიყენება მარკეტინგულ გამოკვლევებში, მათ შორის: 1. საქონლისა და მომსახურების ტრადიციული მარკეტინგი, 2. არაკომერციული ორგანიზაციების მარკეტინგი, რომელიც დაკავშირებულია სხვადასხვა სოციალური პროექტებისა და პროგრამების ეფექტურობის შეფასებასთან, 3. ე.წ. პოლიტიკური მარკეტინგი, რომლის მიზანია პოლიტიკური მოღვაწეების, ორგანიზაციებისა და მათი პროგრამული დოკუმენტების იმიჯის შესწავლა. ფ.მ. მარკეტინგული გამოკვლევების, ბაზრისა და დემოკრატიული ინსტიტუტების ფუნქციონირების მნიშვნელოვან ელემენტად იქცა. ამ მეთოდის პრაქტიკაში დანერგვა ხელს უწყობს საბაზრო და პოლიტიკური ინსტიტუტების მუშაობის კულტურის ამაღლებას. აკადემიური გამოკვლევების სფეროში ფ.მ. ნაკლებად გამოიყენება. ფ.მ.–ს ზოგჯერ ღრმა ჯგუფური ინტერვიუს მეთოდსაც უწოდებენ. ფოკუსჯგუფური გამოკვლევის ძირითადი პარამეტრები (როგორიცაა ჯგუფში მონაწილეთა რიცხვი, მათი სოციალური მახასიათებლები, ჯგუფების რიცხვი და ა.შ) განისაზღვრება გამოკვლევების მიზნებითა და ამოცანებით. გამოკვლევის წარმატება ბევრად არის დამოკიდებული მოდერატორზე, რომელიც ატარებს ინტერვიუს და წარმართავს დისკუსიას.