ტერმინი გამოიყენება საპარლამენტო მოღვაწეობაში გავრცელებული პრაქტიკის აღსანიშნავად, რომლის დროსაც დაპირისპირებული პოლიტიკური პარტიის წარმომადგენლები ურთიერთმოლაპარაკების შედეგად არ მონაწილეობენ რომელიმე საკითხის გარკვეულ პუნქტებზე გამართულ კენჭისყრაში იმგავარდ, რომ მთლიანი შედეგით არ შეცვალოს პარლამენტში არსებული არც ძალთა თანაფარდობა და არც მთელ დოკუმენტზე მოსალოდნელი გადაწყვეტილება.
***
ტერმინის პირველწყარო:
სოციალურ და პოლიტიკურ ტერმინთა ლექსიკონი–ცნობარი. (2004) სოციალურ მეცნიერებათა ცენტრი. თბილისი: ლოგოს პრესი
კატეგორია: