ალტერნატიული მთავრობა, რომელიც ჩამოყალიბებულია არსებული მთავრობის საპირისპიროდ ოპოზოციური პოლიტიკური ძალების ლიდერების მიერ. რეალური მთავრობის ყოველ წევრს ჰყავს თავისი ჩრდილოვანი ოპონენტი ოპოზიციურ მთავრობაში. იდეის მიხედვით, ოპოზიციის ხელისუფლების სათავესში მოსვლის შემთხვევაში ჩ. კ. ლეგიტიმურ მთავრობად იქცევა, თუმცა ამგვარი პრაქტიკა, მიმდინარე პოლიტიკური მოვლენების მრავალფეროვან თავისებურებათა ზეგავლენით, ხშირად გარკვეულ კორექტირებას განიცდის. მემარცხენე პარტიები კაბინეტის წევრებს ირჩევენ, მემარჯვენეებთან კი გავრცელებულია პოტენციური მინისტრების პარტიული ხელმძღვანელობის მიერ დანიშვნა. ჩ. კ–ის ჩამოყალიბება, როგორც წესი, ორპარტიული სისტემებისათვის არის დამახასიათებელი, როდესაც ერთი პარტია ადრე თუ გვიან შეცვლის მეორეს ხელისუფლების სათავეში. იმ პოლიტიკურ სისტემებში, სადაც მრავალპარტიულობა ჭარბობს და, შესაბამისად, მთავრობებიც კოალიციურად შედგება, ჩ. კ–ის შექმნა მიზანშეუწონელია.
***
ტერმინის პირველწყარო:
სოციალურ და პოლიტიკურ ტერმინთა ლექსიკონი–ცნობარი. (2004) სოციალურ მეცნიერებათა ცენტრი. თბილისი: ლოგოს პრესი